Ludowy Klub Sportowy „Tempo” Stolarzowice swoje istnienie rozpoczął w 1912 roku. Okres od 1912 roku do 1928 roku jest mniej znany, dlatego informacje z tego okresu są znikome. W tym okresie powstała sekcja piłki rowerowej a znanymi zawodnikami byli bracia Mocowie. W 1928 roku powstaje sekcja piłki nożnej a jednym z jej założycieli był ks. Johan Wycisk – proboszcz powstałej parafii Chrystusa Króla.
Zawodnikami pierwszej drużyny byli: Loehres – Hein Vorribzunder, Johan Krafczyk, Erich Dombek, Herman Kaletta, Alojs Słota, Stefan Lihs, Józef Lihs, Ernest Wieschalka, Ignacy Krawczyk, Lis August, Alfons Jendryschczyk i Rudolf Zorychta (pisownia wg oryginału).

Ciekawostką jest fakt, że jeden z zawodników Wilhelm Pietruszka na inaugurację przyniósł żelazną podkowę na szczęście. Zachowała się ona do dziś i wisi naprzeciw wejścia do pawilonu szatni. Stała się ona symbolem klubu. Piłka nożna od powstania rozwijała się dynamicznie, czego dowodem było, że po powstaniu Górnośląskiego Związku Okręgowego Piłki Nożnej w zorganizowanych mistrzostwach obwodu bytomskiego brała udział drużyna ze Stolarzowic o nazwie „Iskra”. W okresie II-giej wojny światowej nastąpiło zahamowanie działalności sportowej w Stolarzowicach.
Po zakończeniu działań wojennych powstaje LZS „Tempo” Stolarzowice, którego drużyna piłki nożnej bierze udział w rozgrywkach prowadzonych przez Podokręg Rozgrywkowy w Zabrzu. Po powstaniu Podokręgu Bytom drużyna Tempa zostaje zakwalifikowana do rozgrywek klasy „A”. W 1971 roku zakończono budowę pawilonu sportowego z zapleczem socjalnym.